Unikat I wydanie:

Antoni Dobrowolski "Wyprawy polarne historja i zdobycze naukowe" Nakład Henryka Lindefenda Warszawa 1914 r.
358 stron twarda okładka.

Oprawa wytarta, na prawym brzegu przedniej oprawy widoczne odbarwienie, na brzegach kartek lekkie przybrazowienie jak na zdjęciach.

Antoni Bolesław Dobrowolski (ur. 6 czerwca 1872 w Dworszowicach Kościelnych, zm. 27 kwietnia 1954 w Warszawie) – polski geofizyk, meteorolog i podróżnik. Stworzył odrębną dziedzinę wiedzy – kriologię. W młodości został skazany na więzienie, następnie zesłany na Kaukaz za działalność konspiracyjną. Po ucieczce studiował w Szwajcarii i Belgii fizykę i nauki biologiczne. Uczestniczył w belgijskiej wyprawie antarktycznej Adriena de Gerlache’a w latach 1897-1899 (wraz z Henrykiem Arctowskim). W marcu 1898 roku statek wyprawy, Belgica, został uwięziony przez lody na Morzu Bellingshausena; uczestnicy wyprawy dokonali pierwszego, trzynastomiesięcznego zimowania na Antarktydzie. Dobrowolski jest autorem jedynej oryginalnej pracy polskiej o wyprawach polarnych oraz monografii lodu (1923). Jako pierwszy też ustalił symetrię krystalograficzną kryształów lodu. Był dyrektorem Państwowego Instytutu Meteorologicznego (1927-1929). W latach 1929-1949 przewodniczył Towarzystwu Geofizyków. Był inicjatorem utworzenia Obserwatorium Sejsmologicznego w Warszawie. Kierował polskimi pracami badawczymi podczas II roku polarnego (1932-1933). Zorganizował wówczas wyprawę naukową na Wyspę Niedźwiedzią. Oprócz badań geofizycznych Dobrowolski zajmował się również pedagogiką. Od 1927 do 1938 był profesorem pedagogiki ogólnej Wolnej Wszechnicy Polskiej, w latach 1946-1954 profesorem pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1952 był członkiem tytularnym PAN. Oprócz nauk przyrodniczych, Antoniego Dobrowolskiego fascynowały humanizm i filozofia. Zajmował krytyczne stanowisko wobec wkładu polskiej myśli naukowej w wiekach wcześniejszych, do dorobku światowego. Podkreślał konieczność kształcenia społeczeństwa i finansowania badań naukowych. Miał negatywny stosunek do wszelkich religii, nazywając je magiomistyką. Uważał, że pod względem poznawczym są one bezwartościową fikcją. Imieniem Dobrowolskiego nazwano polską stację badawczą na Antarktydzie, przekazaną Polsce przez ZSRR w 1959 (obecnie nieczynną), a także lodowiec na Spitsbergenie oraz ulicę na warszawskim Bemowie. W dniu 19 września 2007 Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety, przedstawiające Antoniego B. Dobrowolskiego i Henryka Arctowskiego.