Oferuję Państwu cos wyjątkowego. Tomik poezji niezwykłej kobiety, jaką była Agnieszka. Piszę była, gdyż nie ma już jej wśród nas. Niezwykle wrażliwa, świadoma życia, odeszła. Ale pozostała po niej jej twórczość, poezja, obraz. Aby ją, Agnieszkę przybliżyć Państwu zacytuję wstęp wydawcy z powyższego tomiku:
Bruegel – „Pejzaż z upadkiem Ikara”.
Agnieszka Bieniasz – poezja. Tak wyraża się
to, co niezauważone, zapomniane, stracone.
Miała fantastyczną umiejętność obserwacji.
Była superczuła na każdy akt świata.
Najpierw obrazami (ukończyła studia
w katowickiej filii krakowskiej Akademii Sztuk
Pięknych), później słowami, zderzała się z tym,
co transcendentalne, graniczne. Stała się
akuszerką własnej świadomości poetyckiej –
szczerej i niedowierzającej temu, co widzi,
co czuje, do czego przystaje. Dźwigała ciężar
swojej delikatności i była w tym śmiała,
nieprzejednana. Sztuka była dla niej jedyną
formą samoobrony. Agnieszka Bieniasz
w wierszach zatrzymywała swoje ubywające
życie. Była – choć coraz mniej – gdy pisała.
Jest. Wydawca
Polecam