Jest to pierwsze polskie nagranie Akatystu ku czci św. Józefa Oblubieńca Bogarodzicy. Wykonawcą jest trzynastoosobowy zespół głosów męskich pod kierownictwem Jakuba Tomalaka. Kompozytorem tego utworu jest Piotr Kazański, profesor Moskiewskiej Akademii Duchownej, który tworząc to dzieło w XIX wieku, odpowiedział na potrzeby duchowe ludowej pobożności. W warstwie tekstowej wyraźnie zauważa się odniesienia do Ewangelii z redakcji św. Mateusza i św. Łukasza, oraz nawiązania do Protewangelii Jakuba, Historii Józefa Cieśli i dzieła autorstwa Epifaniusza Życie Bogarodzicy. Forma muzyczna i kompozycja zakorzeniona jest w tradycji akatystu. Ze względu na okoliczności wykonania - śpiewacy nie są członkami zgromadzenia zakonnego lub jakiejkolwiek kanonicznej formy bractwa św. Józefa - oryginalną modlitwę kończącą akatyst ku czci św. Józefa, zawierającą dziękczynienie za błogosławieństwo Boże i pomoc św. Józefa w budowie klasztoru zastąpiono wezwaniem do św. Józefa - szafarza łask.