Bagnet;–;broń biała;kłująca;lub;kłująco-sieczna;mocowana u wylotu lufy karabinu, karabinka lub pistoletu maszynowego. Stanowi on jego przedłużenie umożliwiające użycie tych rodzajów;broni strzeleckiej;do walki wręcz. Nazwa wywodzi się od nazwy francuskiego miasta;Bayonne;znanego niegdyś z wytwarzania najlepszych bagnetów w Europie. Pierwsze bagnety -;szpuntowe, wprowadzone do użytku w połowie;XVII wieku;- były zwykłymi ostrzami obsadzanymi we wnętrzu;lufy;muszkietu. Stosowane były nie tylko w czasie wojen, ale także podczas polowań, np. na;dziki. Powtórne naładowanie muszkietu zabierało dużo czasu i mimo wypracowania technik;kontrmarszu, po oddaniu strzału żołnierze byli niemal bezbronni, w szczególności wobec ataku szybkiej jazdy wyposażonej w długie;kopie, wobec których krótka broń boczna była nieskuteczna.;Muszkieterzy;wymagali więc ochrony;pikinierów, uzbrojonych w długie;piki, którymi zasłaniali się przed szarżą kawalerii. Podczas walki ogniowej pikinierzy byli jednak nieużyteczni. Wyposażenie muszkieterów w bagnety dawało im dodatkową broń osobistą - przekształcając muszkiet w rodzaj włóczni, użytecznej tak podczas polowania w celu dobicia rannego zwierzęcia, jak w czasie bitwy do walki wręcz.

Wydawnictwo: Bellona
Rok wydania: 1997
Liczba stron: 463
Okładka: twarda