Książka Bataliony karne i oddziały zaporowe Armii Czerwonej autorstwa Władimira Dajnesa to mroczne, ale niezwykle ważne świadectwo historii. Daje wgląd w jedną z najmniej znanych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych stron II wojny światowej.

Bataliony karne i oddziały zaporowe to były specjalne jednostki wojskowe Armii Czerwonej, które składały się głównie ze skazanych, dezerterów oraz żołnierzy, którzy popełnili jakieś wykroczenia. Zadaniem tych jednostek było wykonywanie najbardziej niebezpiecznych misji, takich jak:

• Rozminowywanie terenów: Często bez odpowiedniego wyposażenia, żołnierze z tych jednostek ginęli masowo na polach minowych.

• Atakowanie umocnionych pozycji wroga: Byli często wysyłani jako pierwsza fala ataku, co oznaczało niemal pewną śmierć.

• Tłumienie powstaniń: Bataliony karne były wykorzystywane do pacyfikacji miast i wsi, gdzie dochodziło do oporu przeciwko sowieckiej władzy.

Tworzenie batalionów karnych miało kilka celów:

• Zastraszenie żołnierzy: Groźba wysłania do batalionu karnego miała zmusić żołnierzy do bardziej zdecydowanej walki.

• Likwidacja niechcianych elementów: W ten sposób pozbywano się dezerterów, sabotażystów i innych osób, które były uważane za niebezpieczne dla reżimu.

• Tani „materiał” na wojnę: Skazani i dezerterzy byli tanim źródłem uzupełnień dla armii, która poniosła ogromne straty.