W swojej pracy – klarownej, dobrze wyważonej pod względem proporcji zawartych w niej refleksji teoretycznych i praktyki analitycznej – Autorka prezentuje, na interesująco dobranych przykładach z literatury współczesnej, rozmaite kompozycje poetyckie, dające się opisywać z użyciem kategorii bluźnierstwa. Owa kategoria jest przy tym ujmowana w jasno określonej perspektywie literaturoznawczej jako wypadkowa „wewnątrz- i zewnątrztekstowych wyznaczników”, motywowanych pośrednio i nierzadko w sposób alternatywny ujęciem religioznawczym lub teologicznym. Na tym niełatwym polu badawczym, na którym oscylacja między danymi tekstowymi a ich lekturową deszyfracją wymaga często niemal ekwilibrystycznej sprawności i umiejętności radzenia sobie z rozmaitymi przesłankami interpretacyjnymi, pani Kiedyk radzi sobie bardzo dobrze, dając dowody samodzielności myślenia, umiejętności symultanicznej interpretacji różnych poziomów tekstu, zdolności do relatywizowania różnych kontekstów, która to relatywizacja nie prowadzi do aporii, lecz do stworzenia wieloaspektowej, bogatej i inspirującej wizji konkretnych tekstów literackich.

Dr hab. Iwona Puchalska, Wydział Polonistyki UJ