Mam na sprzedaż body Canon 7d z przebiegiem widocznym na zdjęciu. Jestem drugim właścicielem . Od jakiegoś roku aparat leży jako zapasowe body. Fotografowałem nim przez około 6 lat i wszystkie opinie i testy nie są przesadzone . Jest to wół roboczy dość ciężki co prawda ale pancerny . Uszkodzenie widoczne na zdjęciu odziedziczyłem po poprzednim właścicielu . Oprócz walorów estetycznych nie wpływa w żadnym przypadku na funkcjonowanie aparatu. Aparat świetny do reportażu , fantastyczny praca w trybie seryjnym . Na na ten wiek aparatu bardzo dobry bufor . Ja wykorzystywałem go do zdjęć krajobrazu . Przechowywany zawsze w pokrowcu.

Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność: 5.8 / 6.0

Korpus EOS-a 7D bardziej upodabnia go do modelu 5D Mark II niż 50D. Jest większy, przez co wygodniejszy w trzymaniu i w porównaniu do 50D lepiej uszczelniony. Stylistyka EOS-ów została jednak zachowana. W tej kategorii 7D nie ma wyraźnych minusów, jeśli weźmiemy pod uwagę inne aparaty tej klasy. Menu jest czytelne, wizjer wygodniejszy i większy niż w 50D, ekran monochromatyczny użyteczny, przyciski dobrze rozmieszczone i zaprojektowane na nowo. Dużym plusem są dodatkowo: 3-calowy wyświetlacz o rozdzielczości VGA, użyteczny tryb Live View i wygodny tryb nagrywania filmów Full HD.

----- R E K L A M A -----

Użytkowanie i ergonomia: 5.3 / 6.0

Mimo 18-megapikselowej matrycy, 7D jest bardzo szybkim aparatem i na pewno zainteresuje spotterów oraz reporterów. W trybie seryjnym, w pierwszej sekundzie może osiągnąć 8 kl/s, a bufor pozwala mu na zapis kilkusekundowej serii JPEG-ów z prędkością 7 kl/s. Czyszczenie matrycy działa bez zarzutu, podobnie jest z pomiarem światła. Stabilizacji matrycy oczywiście nie ma, ale nie liczyliśmy na to, że się pojawi. Mieszane uczucia mamy w stosunku do autofokusu. W trybie pojedynczym działa on bardzo dobrze w trybie Spot AF, ale przy punktowym autofokusie jest już o wiele gorzej. Mechanizm ustawiania ostrości dobrze sprawdza się za to w trybie pracy ciągłej AI Servo. Tutaj widać największą przewagę nowego 7D nad niższym 50D.

Rozdzielczość: 5.9 / 6.0

Zawierająca aż 18 milionów pikseli matryca 7D odnotowała rewelacyjne wyniki w kategorii rozdzielczości. Pod tym względem, jej osiągi prezentowały się znacznie lepiej od 15-megapikselowego EOS-a 50D i konkurentów innych marek. Słabo jest natomiast z rozdzielczością programowych mRAW-ów. Rozdzielczość tych 10-megapikselowych zdjęć jest gorsza niż 8-megapikselowego EOS-a 20D, co pewnie zmartwi wiele osób, które liczyły na intensywne użytkowanie tego formatu.

Balans bieli: 5.0 / 6.0

EOS 7D bardzo dobrze odwzorowuje kolory. Nie notuje on idealnych wyników, ale praca automatycznego balansu bieli jest stosunkowo dobra. W zasadzie małe błędy i prawidłowe nasycenia kolorów to atuty ostatnio ukazujących się EOS-ów, co nas bardzo cieszy. Jedyne problemy występują przy świetle żółtym, ale są to nieodłączne bolączki wszystkich lustrzanek.

Jakość obrazu w JPEG: 5.6 / 6.0

Jakość zdjęć JPEG stawia 7D na pierwszym miejscu pośród konkurentów takich jak K-7 czy D300s. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że różnice są małe. Szum zaczyna być dostrzegalny przy czułości ISO 800-1600. Względnie użyteczny zakres czułości, w przypadku zdjęć JPEG, wynosi od ISO 100 do ISO 3200. Czułości 6400 i rozszerzone ISO 12800 należy używać już z ostrożnością, ale i tak ich jakość jest minimalnie lepsza niż w przypadku 50D.

Szumy i jakość obrazu w RAW: 4.3 / 6.0

Niestety na zdjęciach RAW z 7D szum staje się bardziej widoczny. Jego poziom jest większy niż u konkurencji takiej jak Nikon D300s czy Pentax K-7. Cały czas mówimy tu o różnicach niezbyt dużych, ale dostrzegalnych na zdjęciach przy bezpośrednim porównaniu wycinków 1:1. Przy najwyższych czułościach, gdzie szum w każdym aparacie zaczyna być wyraźnie widoczny, różnice zacierają się. W tym momencie przewagę może mieć 7D ze względu na ilość pikseli i możliwość większego skalowania. Niestety, w tej kategorii 7D wypada też zauważalnie gorzej od 50D. Zwiększanie liczby pikseli na siłę nie zawsze wychodzi na zdrowie. Canon przekonał się o tym boleśnie wypuszczając na rynek prawie 15-megapikselowego G10, którego musiał potem zastąpić modelem G11, który miał już 10 milionów pikseli. Wydaje nam się, że dobrze zaprojektowane 14-15 Mpix byłoby dla 7D znacznie lepszym rozwiązaniem niż obecne 18.

W tej kategorii atutem 7D jest format mRAW, czyli 10-megapikselowe RAWy powstałe ze skalowania oryginalnych 18-megapikselowych. Szum na takich zdjęciach, po wywołaniu, zaczyna być wyraźnie dostrzegalny dopiero na czułości ISO 1600-3200. Z powodzeniem i swobodnie można korzystać z ISO 6400, a ISO 12800 prezentuje całkiem dobry poziom.

Zakres tonalny: 4.0 / 6.0

Poważną wadą 7D jest dynamika tonalna, która jest na niskim poziomie, jak na aparat tej klasy. Maksymalna jej wartość (przy SNR=0.1) wyniosła 6.3 EV, co jest wynikiem o wiele gorszym niż w przypadku Nikona D300s czy Canona 50D. Małe i gęsto upakowane piksele nie wychodziły nigdy na zdrowie matrycom Panasonica. Teraz do tego niechlubnego trendu dołączył także Canon.

Sytuację jednak ratuje format mRAW. W jego przypadku, dzięki uśrednianiu szumu, możemy mieć lepszą dynamikę, która w najniższym zakresie czułości wzrasta do dobrego poziomu 8 EV.

Proszę o przemyślane zakupy jak by nie było sprzęt ma już swoje lata .