Józef Stompor (1922-1997), polski pisarz. Urodził się w Mircu, woj. kieleckie, w rodzinie chłopskiej. W 1952 r. ukończył Akademię Medyczną w Warszawie i rozpoczął pracę pod kierunkiem prof. Grucy, specjalizując się w chirurgii kostnej. Później poświęcił się leczeniu alkoholików i lekomanów. Józefa Stompora interesowała tematyka wojenna i medyczna. Swoją pierwszą powieść "Leśne noce" wydał w 1958 r. Za powieść "Rozdroża miłości" otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej i wojewody łomżyńskiego w 1985 r. Książki "Człowiek z lancetem" , "Szpital pod jodłami" i "Płonące lazarety" przetłumaczono na język niemiecki.

Cytat z obwoluty:

"Kim jest ten młody, uprzejmy człowiek? Prokuratorem? Sędzią? Oficerem śledczym? Z pytań, które zadał mi dotąd, wynika, że nie wezwał mnie tu w błahej sprawie. A wydawało mi się, kiedy wchodziłem z żołnierzami do podziurawionego kulami domu, że to nic ważnego. Myślałem, że żądają wyjaśnień w sprawie przebudowy szpitala, o czym ostatnio rozmawiałem z intendentem.

- Przybył Pan tu wiosną ubiegłego roku? - spytał.

- Tak. Dziś mija rok.

- Aha.

I znowu zagłębił się w papierach. Okulary w czarnej oprawie zsunęły mu się na nos. Gładkie dotąd czoło pokryły zmarszczki.

- Czy to prawda, że udzielał pan pomocy żandarmom?

Ach, więc o to chodzi! Uśmiechnąłem się i przytaknąłem głową.

- Jaka to była pomoc?

- Lekarska. Konkretnie chirurgiczna.

- Operował pan?

- Tak.

- Czy zmuszali pana do tego?

- Nie.

- Jak to było?"

Warszawa 1964, okładka miękka z obwolutą. Obwoluta ponaddzierana, okładka zaczyna odchodzić od grzbietu, ale dopiero zaczyna, lekko pożółkłe strony. Stan dobry-.