Niniejsza pozycja zawiera kilkanaście fikcyjnych dialogów Ewangelisty z osobami reprezentującymi współczesne style życia i sposoby myślenia. Podczas rozmów poszczególne światopoglądy spotykają się w uczciwym dialogu – tak rzadko obecnym w realnym świecie. Czytelnik znajdzie tu szeroki wachlarz różnych podejść: agnostycyzm, ateizm, feminizm, niemoralność, ewolucjonizm, hipokryzja w kościele, problemy w małżeństwie, pusta naukowość, panteizm itp. Wszystkie spotykają się odpowiedziami biblijnego chrześcijaństwa. Autor książki brał udział w wielu debatach o charakterze światopoglądowym, dlatego pozycja oparta jest na jego wieloletnim doświadczeniu w odpowiedziach na wyzwania niewiary. Jest ona skierowana zarówno dla osób wierzących, którym powinna pomóc w lepszym zrozumieniu innych podejść, jak i dla osób niewierzących, których powinna zainspirować do refleksji dlaczego odrzucenie Boga i autorytetu Pisma Świętego kłóci się z rozsądkiem. „Wszyscy wędrowcy z różnych powodów podążają w kierunku Otchłani. Każdy z nich ma swoje przekonania. Po drodze spotykają Ewangelistę, w wyniku czego stają przed Wielkim Wyzwaniem. Niektóre z rozmów zostały zapisane w tej książce”.

Douglas Wilson jest pastorem kościoła reformowanego Christ Church (CREC) w Moscow, Idaho (USA). Jest autorem wielu książek na temat małżeństwa, wychowania dzieci, apologetyki, teologii i kultury. Ma żonę Nancy, trójkę dorosłych dzieci oraz siedemnaścioro wnuków.

Spis treści:

Droga 7
Rafał – Niemoralność 9
Jan – Antynomianizm 15
Magdalena – Feminizm 21
Jacek – Agnostycyzm 29
Pastor Daniel – Pusta naukowość 35
Marek – Ateizm 41
Robert – Wybranie 49
Sara i Jakub – Małżeństwo 57
Dorota – Hipokryzja w Kościele 65
Adam – Zbawienie i uświęcenie 73
Miriam – Panteizm 81
Paweł – Ewolucjonizm 87
Michał – Rzymski katolicyzm 95

Ze wstępu:

Była to jedyna droga w okolicy, ale jak każda droga, biegła w dwóch kierunkach. Z jednej strony wznosiła się na wschód i wiodła do Miasta. Na drugim końcu drogi znajdowała się Otchłań. W niektórych miejscach kres każdego z kierunków był wyraźny. Gdzie indziej natomiast prawda była mniej oczywista. Zwłaszcza kiedy droga wiła się i biegła w dół wąwozów. Jednak każdy, kto przebył choć kawałek tej trasy musiał zdać sobie sprawę z kierunku, w jakim podążał. I tak ci, którzy zmierzali ku Otchłani mieli z górki i woleli ten szlak zamiast żmudnej wędrówki w przeciwną stronę. Dlatego też wielu postanowiło zlekceważyć tę nieprzyjemna prawdę. Pan Miasta rozstawił znaki ostrzegające przed niebezpieczeństwem, ale wędrowcy nie przejmowali się nimi. Pan polecił więc swym sługom, którzy byli w drodze do Miasta, aby robili co w ich mocy przekonując podróżnych, żeby zawrócili. Niektórzy słudzy całkiem nieźle radzili sobie z tą misją odkrywając przy tym, jak dobrze Mistrz ich do niej wyposażył. Oto historia jednego z nich. Podczas podróży do Miasta spotkał wielu ludzi, którzy z różnych powodów chcieli udać się z przeciwną stronę. Na podstawie własnego, wieloletniego doświadczenia potrafił każdemu odpowiedzieć dokładnie na ich zastrzeżenia. Zebrałem niektóre z tych rozmów w nadziei, że inni podróżujący do Miasta będą mieli z nich jakiś pożytek.

- Douglas Wilson