Witold Nawrocki "Dzieło najżywsze z żywych. Antologia reportażu o ziemiach zachodnich i północnych 1919/1939."
Los ludności polskiej zamieszkującej ziemie zachodnie i północne obudził w dziewiętnastym stuleciu znaczne zainteresowanie badaczy „starożytności słowiańskich” i podróżników — w licznych relacjach stwierdzających pradawną, ale bezustannie kurczącą się obecność polskiego elementu etnicznego nad Odrą i Bałtykiem, w górnym biegu Wisły, na Warmii i Mazurach — zawodowych etnografów i dialektologów, dziennikarzy i polityków. Był to bez wątpienia skutek złożonych i bardziej ogólnych procesów narodotwórczych, które — co prawda — zaczęły się formować jeszcze w epoce stanisławowskiej, ale przybrały na sile i ukształtowały się właściwie dopiero w stuleciu dziewiętnastym. „Znamieniem epoki, jej najdonioślejszym ewenementem historycznym, było kształtowanie się nowoczesnej świadomości narodowej jako podstawy trwałej wspólnoty narodowej”. „Naród”, „narodowość”, „specyfika narodowa”, „więź narodowa” — te kategorie myślenia zajęły centralne miejsce w świadomości politycznej i kulturalnej. Naród uznano za podstawową formę egzystencji społecznej, a zasadę narodowości — za nadrzędną w stosunku do wszystkich innych pojęć społecznych Celem podstawowym — uważano — jest dążenie do nie-podległości narodowej, do czego naród polski zjednoczony duchowo w pełni dojrzał. I temu celowi podporządkowano dążenia kilku pokoleń patriotów w ciągu długich lat niewoli i rozbiorów. Określając go coraz bardziej precyzyjnie nie jako odzyskanie jakiejkolwiek niepodległości, ale niepodległości wszystkich Polaków, zamieszkujących cały polski obszar narodowy...
Okładka twarda z obwolutą.
Nowa książka. Nieznaczne naddarcia obwoluty na górze grzbietu książki. Książka czysta, w bardzo dobrym stanie.