Dlaczego niektóre kraje są bogate, a inne biedne?
I dlaczego jedne kraje potrafią wydobyć się z gospodarczego zacofania, a inne tkwią w biedzie?

Autor poszukuje i udziela odpowiedzi na te pytania na przykładzie Polski i jej bezprecedensowego sukcesu gospodarczego w ciągu ostatnich 30 lat. Pokazuje, że po 1989 roku Polska osiągnęła najszybsze tempo wzrostu w Europie i jedno
z najszybszych na świecie. Dzięki temu w ciągu życia zaledwie jednego pokolenia dołączyła do wąskiej grupy krajów
o wysokim poziomie dochodów i wkroczyła w swój nowy złoty wiek. Autor analizuje także przyczyny wcześniejszego wielowiekowego zacofania Polski i podkreśla kluczową rolę inkluzywnych instytucji, kultury, idei i indywidualności jako źródeł polskiego sukcesu po 1989 roku. Ponadto wskazuje na zagrożenia dla dalszego rozwoju i proponuje nowy model wzrostu dla Polski, który pozwoliłby jej po raz pierwszy w historii dogonić Zachód.