KIEDY W WIEKU 59 LAT MIESZKAJĄCY W PARYŻU KUŚNIERZ ILEX CHAIM BELLER, POSTANOWIŁ ZOSTAĆ MALARZEM, BLISCY TROCHĘ SIĘ DZIWILI. PEJZAŻE PÓL ELIZEJSKICH W JEGO WYKONANIU NIE BUDZIŁY ZAINTERESOWANIA. ALE PEWNEGO DNIA ILEX NAMALOWAŁ MIASTECZKO. I WSZYSCY CHCIELI WIEDZIEĆ, GDZIE TO JEST. TAKI BYŁ POCZĄTEK CAŁEJ SERII OBRAZÓW GRODZISKA DOLNEGO NA PODKARPACIU, KTÓRE ZACHOWAŁ W PAMIĘCI NA ZAWSZE, CHOĆ OPUŚCIŁ JE MAJĄC ZALEDWIE 14 LAT. – ZOSTAWIŁ NAM COŚ PIĘKNEGO, COŚ WZRUSZAJĄCEGO – MÓWI BOGUMIŁ PEMPUŚ, HISTORYK I REGIONALISTA, KTÓRY PRZED LATY NAPISAŁ PIERWSZY LIST DO BELLERA, A TERAZ WRAZ Z CÓRKAMI POMÓGŁ W PRZYGOTOWANIU ALBUMU Z JEGO OBRAZAMI. DZIEŁO POD KONIEC 2023 ROKU WYDAŁO STOWARZYSZENIA „ZIEMIA GRODZISKA” I ZAPROSIŁO GOŚCI NA PROMOCYJNY WIECZÓR.

„Pomiędzy Leżajskiem, Przeworskiem i Łańcutem znajduje się małe miasteczko, Grodzisko”, tak zaczyna się wspomnienie o przedwojennym sztetlu z albumu „Grodzisko Miasteczko we wspomnieniach Ilexa Bellera”. Na stu stronach pięćdziesiąt obrazów. Są pełne nostalgii jak dzieła Chagalla. Na nich małe domki a to z czapami śniegu na dachach, a to ogrzane słońcem lata i żniw. Rzeka i uliczki. Przy uliczkach sklepy, dom rabina i szkoła. Synagoga i kościół. Maleńkie postacie mężczyzn w chałatach i kapotach, kobiet w sukienkach i fartuchach. Szewc, krawiec, roznosiciel wody. Na jednej stronie portret sędziwego starca. I podpis: „Mój dziadek, Aaron Yehuda” – „nigdy nie podejmowano ważnych decyzji bez jego rady”.

Stan jak na zdjęciu bdb oprawa twarda książka szyta 95 stron ... raz przeczytana W razie pytań proszę pisać na adres: matia25@op.pl