Guzik liberyjny herb BROCHWICZ, dwuwarstwowy, mosiężny lub miedziany, o średnicy 28,7 mm, grubości ok. 6 mm (bez uszka); Awers: herb BROCHWICZ (czerwony jeleń z nogami w górę wspięty w srebrnym polu - istniało wiele odmian tarcz w różnych kolorach, np. brązowy lub czarny jeleń na czerwonym tle. W klejnocie nad hełmem, zwieńczonym koroną, pięć pawich piór); Rewers: nad uszkiem motyw ozdobny, być możny charakterystyczny dla firmy wytwórcy, z ptakami po bokach, oraz drobny napis, półotokowo poniżej uszka SUPERFEIN, u dołu nad obrzeżem napis WIEN; Uszko typu drut; guzik wybity w wiedeńskiej firmie TW WIEN (Założonej przez Martina Thalhammera w 1801, o której ostatnie informacje pochodzą w 1902; firmę odziedziczyła córka, Francisca Katharina, a w 1832 do firmy dołączył Ferdinand Welzl mąż Franciszki i od 1833 firma nosiła nazwę Thalhammer & Welzl /T W/. Od 1893 firmą zarzadzał Gustav Ferdinand s. Ferdinanda; firma działała w Wiedniu, kilkukrotnie zmieniajac adres); guzik należał do rodziny Wiktorów herbu Brochwicz, osiadłych w Woli Sękowej w 1813 za sprawą Tomasza Wiktora, po którym w 1845 majątek przejęli Jakub i Józef Wiktor, od 1884 właścicielem był Władysław Jan Wiktor, od 1911 dołączyli do niego A. T. Z. i K. Poźniakowie, a od 1922 dwór znalazł się w rękach Andrzeja Wiktora (s. Władysława), który zamieszkał tam z Olgą Didur-Wiktorową, zaś ostatnimi właścicielami byli Andrzej Brochwicz-Wiktor i jego siostra Regina z Brochwiczów Wiktorówna żona Romana Brandsteattera.
Stan jak na załączonych ilustracjach.
Likwidacja kolekcji – zapraszam do obejrzenia pozostałych ofert.
