O przedmiocie

Przedmiotem niniejszej opowieści jest terytorium leżące między rzekami Itatą a Toltén, które podczas hiszpańskiego podboju zostało nazwane Araukanią (Araucanía). Było i jest ono zamieszkiwane przez ludy Mapuches. Obecnie obszar ten z grubsza odpowiada chilijskim regionom Araucanía i Biobío. Araukania stanowi niezwykły przypadek w historii Ameryki Łacińskiej, gdyż Mapuches stawiali skuteczny opór hiszpańskiemu podbojowi podczas całego okresu kolonialnego (co znane jest jako wojna Arauco). Dopiero niepodległe Chile, choć nie od razu, było w stanie doprowadzić to skutecznej pacyfikacji tego obszaru. Jednak, jak wykażę w ostatnim rozdziale niniejszej pracy, istniejący tam konflikt nie został rozwiązany wraz z podbojem i jest to jedno z miejsc szczególnie zapalnych na całym obszarze Ameryki Łacińskiej. Oczywiście Araukania jest nierozerwalnie związana z historią Chile. Niemniej jednak do XIX wieku Mapuches i Chilijczycy funkcjonowali w dwóch równoległych światach, które dopiero w ostatnich dwóch wiekach zaczęły się ze sobą zazębiać.

O przedmiocie

Antarktyda była ostatnim lądem na Ziemi, na którym stanęli ludzie. Trudne warunki geograficzne poddawały w wątpliwość możliwości jego efektywnej eksploatacji, a jednak świadomość docierania tam, gdzie nie pojawił się wcześniej żaden człowiek pobudzał wyobraźnię wielu ludzi. W efekcie, ten południowy kontynent przeszedł długą drogę, od mitycznego Terra Australis, poprzez utratę wiary w jego istnienie, aż po odkrycie Antarktydy i liczne ekspedycje, których celem było poznanie nowego lądu. Każdy chciał zrobić tam coś, w czym był pierwszy: postawić stopę na kontynencie, zdobyć biegun południowy, przekroczyć cały kontynent, przezimować, założyć bazę… Wyzwań było bez liku. Choć dwa kraje południowoamerykańskie, Argentyna i Chile, stosunkowo późno włączyły się do antarktycznego wyścigu, to ich udział był znaczący.