Kolekcja ośmiu monet będących środkiem płatności w pierwszym wieku na obszarze Judei. Są to certyfikowane, zamknięte w nieotwieralne opakowania-slaby, artefakty będące "świadkami" biblijnych wydarzeń. Obejmują okres Narodzin, Życia, Nauczania, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, a także początki kształtowania się Kościoła, dzieje Apostołów, ich działalność aż do śmierci, ostatniego z nich, świętego Jana.
DOBRE STANY ZACHOWANIA. SĄ TO OBIEGOWE MONETY Z BRĄZU używane jako środek płatniczy w pierwszym wieku na terenie Judei (NIE reprodukcje, medale, medaliony), noszące ślady użytkowania - obtarcia, nadłamania oraz zużycie materiałowe z uwagi na wiek - patyna, śniedź, ślady korozji.
Oto monety wchodzące w skład kolekcji:
WDOWI GROSZ - wzmiankowany w Ewangeliach Łukasza i Marka. Jezus Chrystus nauczał uczniów, dając za przykład ubogą wdowę, która wrzuciła taką monetę do skarbony świątynnej.
HEROD ARCHELAOS - syn Heroda wielkiego, rodzony brat Heroda Antypasa. Rządził w czasie Bożego Narodzenia, z jego powodu święta rodzina udała się z Egiptu do Galilei (dlatego Jezus z Nazaretu). Etnarcha Judei. Wzmiankowany w Ewangelii Mateusza {2,22}
HEROD ANTYPAS - syn Heroda Wielkiego, odpowiedzialny za śmierć Jana Chrzciciela. Był obecny przy skazaniu na śmierć Jezusa {Łk 23,8-12}
PONCJUSZ PIŁAT - prefekt rzymski w Judei w latach 26-36 - jest to okres gdy Jezus powołuje Apostołów, naucza, uzdrawia, określa rolę Piotra w Kościele, następnie zostaje pojmany, sądzony, skazany i Ukrzyżowany po czym Zmartwychwstaje.
"TRIBUTE PENNY" - moneta biblijna , Denar Tyberiusza, na podstawie tego typu monety Jezus Chrystus {Ew. Mateusza 22:17-21} nauczał:
„Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.”
HEROD AGRYPPA I - był królem Judei od 41 do 44 roku n.e. On i jego syn Herod Agryppa II byli ostatnimi królami z dynastii Heroda. Agryppa I był wnukiem Heroda Wielkiego, synem Arystobula IV i Berenice. Jest wymieniony w nowotestamentowej księdze Dziejów Apostolskich (12:1). Terytorium Agryppy obejmowało Judeę, Galileę, Bataneę i Pereę. Za jego panowania zginął śmiercią męczeńską pierwszy z Apostołów - Jakub Większy (starszy)
PORCIUS FESTUS z nadania Cezara Nerona - podążał za Feliksem jako namiestnik / prokurator*. Jest wymieniony w każdym z trzech rozdziałów Dziejów Apostolskich (24-26). Święty Paweł został zatrzymany przez Feliksa i był przesłuchiwany w obecności Festusa a następnie odesłany do Rzymu {Odwołałeś się do Cezara – do Cezara się udasz (Dz 25,12)}.
CESARZ TRAJAN - TYBERIADA - za jego panowania Cesarstwo Rzymskie osiągnęło najwiekszy zasięg terytorialny. W tym czasie zmarł ostatni z Apostołów, świadek Ukrzyżowania, Święty Jan ewangelista.
*Prefekt / Prokurator Judei, (łac. praefectus Judeae) — tytuł przysługujący rzymskiemu namiestnikowi (governor) Judei.
Urząd ten powstał gdy w szóstym roku Herod Archelaos stracił godność etnarchy Judei, a cesarz rzymski Oktawian August zamiast powołać jego następcę zdecydował się zamienić jego etnarchię w prowincję.
** Festus musiał zmierzyć się ze sprawą uwięzionego Pawła z Tarsu, którą jego poprzednik Antoniusz Feliks pozostawił w zawieszeniu. Po trzech dniach od objęcia urzędowania w prowincji udał się on z Cezarei do Jerozolimy. Tam najznakomitsi Żydzi wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili aby kazał go przysłać do Jerozolimy ponieważ przygotowali zasadzkę, aby go zgładzić w drodze. Festus odpowiedział, że Paweł znajduje się pod strażą w Cezarei i że on sam wkrótce tam wyruszy. Spędził wśród nich więc nie więcej jak osiem lub dziesięć dni a następnie udał się z powrotem do Cezarei. Następnego dnia zasiadłszy do sprawowania sądu kazał przyprowadzić Pawła. Żydzi stawiali mu ciężkie zarzuty i Festus zapytał, czy nie zechciałby udać się do Jerozolimy i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach. Ponieważ jednak Paweł odwoływał się do wyroku Cesarza, Festus odpowiedział mu: Odwołałeś się do Cezara – do Cezara się udasz (Dz 25,12) i kazał go strzec, dopóki go nie odeśle do Nerona.
*** Gouvernors of Judaea
Pontius Pilate
AWERS : Trzy związane kłosy jęczmienia, wokół grecki napis: IOYLIA KAICAPOC (Julia cesarzowa).
REWERS : Simpulum – rytualny puchar, wokół grecki napis: TIBEPIOY KAICAPOC L IS (Tyberiusza cezara L – roku, IS – 16; 16 rok panowania Tyberiusza, a więc 29/30 r. po narodzinach Chrystusa).
{Moneta brązowa; średnica ~16 mm; waga ~1,9 g; Hendin V 1341}
Rzadka moneta z Judei Cesarza rzymskiego Trajana wybita w Tyberiadzie na przełomie I i II wieku.
Tyberiada została założona w latach 17-22 przez króla Heroda Antypasa, który uczynił z niej stolicę swojego królestwa w Galilei.
Większość jego mieszkańców stanowili Żydzi. Nazwa miasta Tiberias została nadana na cześć cesarza Tyberiusza. Istnieje legenda, że Tyberiada powstała na miejscu starej żydowskiej osady Rakat. Dyskusja nad pochodzeniem Tyberiady od miasta Rakkat znajduje się w Talmudzi. O Tyberiadzie wspomina także żydowski historyk Józef Flawiusz.
W okresie panowania rzymskiego miasto było nazywane Tyberiada (gr. Τιβεριάδα, Tiveriáda). Nowy Testament wspomina o mieście jako o Tyberiadzie położonej nad Jeziorem Tyberiadzkim, nad którym swoją działalność koncentrował Jezus Chrystus. W owym czasie miasto znajdowało się pod silnymi wpływami hellenistycznymi i wielu religijnych Żydów odmawiało zamieszkania w nim. Herod Antypas osiedlił w mieście wielu obcokrajowców i wybudował na wzgórzu swój pałac. Prestiż Tyberiady był tak wielki, że Morze Kinneret zaczęto nazywać Jeziorem Tyberiadzkim. Po śmierci Agryppy I w 44 kontrolę nad miastem przejął rzymski prokurator. W 61 Herod Agryppa II wcielił miasto do swojego królestwa. Podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66-73 Tyberiadę zajęły wojska żydowskie, które zburzyły pałac Heroda. W trakcie działań wojennych Rzymianie zrównali większość żydowskich miast z ziemią. Dzięki umiejętnej polityce Józefa Flawiusza, Tyberiada została oszczędzona, i po wojnie przyjęła licznych żydowskich uchodźców. Gdy po 135 wypędzono Żydów z Jerozolimy, Tyberiada i sąsiednie miasto Seforis stały się głównymi ośrodkami życia żydowskiego. W Tyberiadzie osiedlił się rabin Jochanan bar Nafcha, a w 150 przeniósł się tutaj Sanhedryn (najwyższa żydowska instytucja religijna i sądownicza). Na potrzeby rosnącej populacji żydowskiej w mieście powstało trzynaście synagog. Około 200 rabin Juda ha-Nasi przeprowadził ostateczną redakcję Miszny, a masoreci ustalili tekst Talmudu Jerozolimskiego
Trajan urodził się 18 września 53 roku n.e. w Italice w Hiszpanii, w starej kolonii rzymskiej, pod imionami Marek Ulpiusz Trajan (Marcus Ulpius Traianus). Trajan był cesarzem rzymskim w latach 98-117 n.e. Był jednym z tzw. pięciu dobrych cesarzy. Genialny reformator, dowódca wojskowy, dobry zarządca.
WYPRZEDAŻ PRYWATNEJ KOLEKCJI
{Monety pochodzą z prywatnej, gromadzonej od wielu lat kolekcji. Posiadam je dłużej niż 6 miesięcy. Nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art.10 u
