Czwarty tom wierszy poety, krytyka i fotografa związanego niegdyś m. in. z „Nowym Nurtem”, w latach 1998-2011 redaktora „Nowej Okolicy Poetów”.

„Widok z okna samochodu, deszcz w mieście, dziewczyna na rowerze, wiosna wkraczająca niepewnie w pandemiczny świat, ptasi śpiew. Wszystko to zatrzymuje się w oku patrzącego i łączy z obudzonym w pamięci przeżyciem, wyłaniającym się niespodziewanie z przeszłości. Za odsłanianą w wierszach Rafała Rżanego kwestią ludzkiej dojrzałości kryje się bolesny problem przemijania, a więc cena, jaką trzeba płacić za rozumienie życia i świata. Ujawnia się stopniowo, jakby z niedowierzaniem, ale potem intensywnieje. Wyraźnie rozpoznawalny jest w relacjach bliskości z drugą osobą, gdy upływ czasu pozwala nawet w innych dostrzegać własne zaangażowanie i emocje” (z komentarza Janusza Pasterskiego).