opis: "Książkę czyta się jak połączenie bajki o Koziołku Matołku, który błąkał się po całej Polsce i w końcu wrócił w okolice Jędrzejowa, przypowieści o synu marnotrawnym, którego ojciec przeklął, a w końcu przyjął pod dach oraz baśni o dobrej wróżce, która zdjęła z Kaliny zły urok, wstawiła się za nim na milicji i pewnie teraz będzie mu rodziła dzieci. Sama intryga kryminalna, oczywiście, też jest i jest nawet dość zgrabna, choć chwilami trochę zbyt łatwa i mało skomplikowana – wszystko po prostu idzie jak po sznurku; porucznicy Kociuba i Olszewski sprawnie prowadzą śledztwo i szybko wpadają na właściwe tropy. Generalnie więc – na lato książka jak znalazł, krzywdy nie robi."

"Polecam lekturę „Krzyżówki z Przekroju”, gdyż Zeylder-Zborowski osiągnął tu wyżyny swego potoczystego stylu i epicki rozmach"

"Żeby czytelnik nie pobłądził, zarówno w powieści jak i w życiu, autor klaruje mu świat gęsto rozstawionymi wskazaniami. Tylko się ich trzymać, a zdrowie, bezpieczeństwo i powodzenie więcej niż pewne:
Jak są pieniądze, to i o kochanie łatwiej.
Każdemu chłopu takie rzeczy w głowie.
Wszystko się jakoś ułoży.
Każdy początek jest trudny. (naczelnik więzienia)
Każdy początek jest trudny. (personalny w fabryce)
Najpiękniejsze, najwspanialsze rzeczy szybko powszednieją.
Każdy jest raczej skłonny „obsmarować” bliźniego niż go chwalić.
Ludzie uwielbiają sensację, szukają jej i dopatrują się jej wszędzie.
Jeżeli nic się nie dzieje, to chociaż poplotkować miło.
Na szacunek, na życzliwość ludzką trzeba zarobić.
Sobotnie popołudnie zawsze jest bardziej ożywione niż taki zwyczajny dzień.
W takim mieście jak Warszawa rok się można szukać i się nie znaleźć.
Nie ma to jak na wolności, i popić możesz, i jakąś dziewuchę poderwać.
Tylko frajerzy pracują w fabryce.
Każdemu może się noga pośliznąć.
Jak ktoś uczciwą robotę robi, to się nie potrzebuje z tym kryć.

[etc.]" (Klub Mord)

stan: grzbiet trochę odklejony, książka w połowie 'pęknięta' (widać na zdjęciu)