Cena obejmuje komplet, czyli dwie książki Waldemara Szymczaka, "legalne" z numerem ISBN. Nie ma możliwości zakupu dwóch egzemplarzy jednej powieści. Możliwy jest odbiór osobisty po wcześniejszym uzgodnieniu. Nie przyjmuję zwrotów, książki są klejone i każde przewertowanie pozostawi ślad. Proszę zatem o przemyślany zakup.
Dwie powieści z autografem (+ dedykacja na życzenie). Można, oczywiście, z tych wpisów zrezygnować, co wymaga zaznaczenia w wiadomości. Obie książki są nowe, wydane przez autora (stąd autograf). Odpowiednie na prezent dla tych, którzy lubią czytać i myśleć. Jeśli lubicie groteskę, to książki dla was. Jeśli nie... to dziwne jak na mieszkańców naszego kraju.
Powieść "Odwyk (z) dorosłości" nagrodzona Lubuskim Wawrzynem Literackim 2022.
Ilość stron: 368
Format: 200x140 mm
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
ISBN: 978-83-929258-2-8
Powieść Odwyk (z) dorosłości to wariacka emocjonalnie opowieść dzieciaka (dojrzałego
i nadświadomego) o świecie dorosłych w Gombrowiczowskiej formule. Narratorem głównej opowieści jest dziewczynka diagnozująca dorosłość w perspektywie groteski i absurdu. Świat dorosłych – w tej wersji – nie ma zbyt wiele na swoją obronę, chociaż trafiają się bohaterowie pozytywni. Nie musisz się zgadzać z narratorką, ale nie sposób jej wizji zignorować.
Próbka tego, czego można się spodziewać.
"Dorośli to takie dzieciuchy, tyle że ubranka mają większe. I na tym koniec. Cała ta dorosłość to lipa. Różni nas tylko rozmiar. Na pewno nie dojrzałość. Nic w tym niezwykłego ani specjalnego. W dorosłości, rzecz jasna. Głowy mają większe, w których giną myśli. Nim się pojawią, już znikają na pustkowiu dorosłości. Powtarzają zazwyczaj to, co usłyszeli od swoich rodziców i samozwańczych mądrali z większego rozmiaru, nie zaprzątając sobie głowy sprawdzaniem. Całe dzieciństwo i młodość czekali na to, żeby powtórzyć to, co usłyszeli, no i się doczekali. Jak belfrowie naśladujący swoich nauczycieli. Najmniejszego choćby ziarenka wątpliwości. Nic! Śpią spokojnie i budzą się wypoczęci z poczuciem spełnionego obowiązku. Książęta na ziarnku prochu. Tego, z którego powstali. […] W takim razie dorosłość to zgapiany bezsens. Zakładasz większe ubranko i po tobie. Ani się obejrzysz, a już prawisz kazania, chociaż nie byłeś i nie chciałeś być księdzem. Nagle wszystko wiesz lepiej i nieodwracalnie. Jakiś tajemny bóg dorosłości ziluminował cię i postanowiłeś świecić. I przykładem, i światłem odbitym nie wiadomo skąd i od czego. Dżizasku jedyny! To nie tylko dramat tekstylny. Mentalny już. Kładziesz się spać jeszcze jako Mały Książę, a budzisz się jako Frankenstein. I nie widzisz tego. Ani cienia podejrzenia. Frankie wciąż wierzy, że w dzieciństwie był księciem, a nie fantazją patologa. Oto zakończenie dramatu."

Powieść "Pysk żółwia"
Data wydania: 2010
Ilość stron: 368
Format: 195x125 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-929258-0-4
Powieść Pysk żółwia to dość bolesna diagnoza tego, co przyzwyczailiśmy się uznawać za „normalność”. Główny bohater, Normalny (jak na ironię), pseudonim, jakim ochrzcił go narrator i jego znajomi, przekonuje nas, że bycie normalnym (naturalnym) w konsekwentnej wersji kończy się dramatem. I nie jest to psychologiczny wykład, lecz kalejdoskop epizodów z serią dialogów z nieznacznym jedynie komentarzem narratora. Sympatia, jaką żywimy do bohatera, sprawia, że trudno nam zaakceptować świat, w którym normalność jest tak dramatycznie nieosiągalna i zgubna. To uniwersalne przesłanie, niezależne od czasu i miejsca... dotyczące zarówno bohaterów utworów jak i czytelników.
Fragment dialogu z młodszą siostrą, którą bohater nazywa "Ja".
"Spokojnie, Ja, chcę ci tylko wytłumaczyć, jak myślą wszyscy dobrzy i porządni ludzie, tacy jak ci ze sklepu. Gdybyś miała umrzeć, tak na niby, naturalnie, a wcześniej poszła na sanki, to powiedzieliby, dobrze jej tak, sama sobie winna, żeby przed śmiercią iść na sanki, to trzeba być niezwykle durnym. Kiedy jednak idziesz do pracy albo szkoły, wtedy powiedzą, że się poświęciłaś, że do ostatniego dnia byłaś wzorem pracownika i człowieka. Dadzą ci dyplom a może i medal, ale za to nie zaznałaś ani jednej chwili radości, nawet przed śmiercią nie poszłaś sobie na sanki... rozumiesz. I po cholerę ci ten order? Kumasz?"