Wspaniały medal autorstwa prof. Krzysztofa Nitscha wykonany w roku 1985. (wym. 98x102)

Do czasu likwidacji w 1989 roku Muzeum Lenina w Krakowie był tam eksponowany.

Medal sprzedaję jako dzieło sztuki, którą potrafię oddzielić od ideologii i wierzę w to, że potrafi to zrobić każdy trzeźwo myślący człowiek.

Jako zagorzały przeciwnik wszelkich totalitaryzmów i dyktatur nie propaguję żadnej ideologii totalitarnej.

Krzysztof Szczepan Nitsch (ur. 1948 w Zabrzu) − polski rzeźbiarz i medalier.

Syn Roberta. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uczył się u prof. Jerzego Bandury i prof. Stefana Borzęckiego. Uzyskał dyplom oraz medal dla najlepszego studenta w 1975 roku. Od 1975 roku pracował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie jako asystent prof. Jerzego Bandury, następnie jako asystent prof. Mariana Koniecznego.

Od 1973 roku mieszka w Gliwicach. W połowie lat siedemdziesiątych XX wieku wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków, następnie później – do Związku Artystów Rzeźbiarzy. W 1983 roku założył Pracownię Odlewnictwa[3] w ASP w Krakowie, którą prowadzi samodzielnie. Uzyskał stopień naukowy profesora w 1997 roku.

Brał udział w ogólnokrajowych wystawach i w prezentacjach sztuki polskiej za granicą. Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia artystyczne. W 2009 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz w tymże roku został Honorowym Obywatelem Gliwic. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1998) oraz Krzyżem Kawalerskim (2013)[6] i Oficerskim (2020) Orderu Odrodzenia Polski. W swoim domu (dawna remiza strażacka) w Gliwicach-Sośnicy tworzy przez lata osobiste muzeum-galerię.

NAGRODY:

• I i III nagroda Międzynarodowym Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w Rawennie (1983)[9]

• I Nagroda na Międzynarodowym Sympozjum Rzeźby, Węgry (1987)[9]

• I Nagroda w Międzynarodowym Konkursie „Człowiek i woda” Niemcy (1990)[9]

• I Nagroda w Międzynarodowym Konkursie III Qadriennale Medalierstwa, Słowacja (1993)[9]

• Grand Prix na Salonie Rzeźby Wiosna ’98 (1998)[1][10]

• medal i wyróżnienie na Światowej Wystawie FIDEM w Hadze (1998)[10]

• Złoty Laur Fundacji Kultury Polskiej[10] „Za Mistrzostwo w Sztuce” (1999)[9]

• Złoty Wawrzyn od Polskiego Komitetu Olimpijskiego (2001)[10]

• Nagroda Towarzystwa Allianz w dziedzinie kultury (2002)[10]

• Złoty Medal w Ogólnopolskim Salonie Rzeźby w Warszawie (2003)[1]

• III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Biennale „Dante Europejczyk” we Włoszech (2003)[1]

• nagroda Prezydenta miasta Gliwice[10]

• nagroda Towarzystwa Przyjaciół Gliwic za osiągnięcia w dziedzinie kultury[10]

• Śląska Nagroda im. Juliusza Ligonia[10] (2008)[11]

• laureat VIII edycji konkursu „Marka Śląskie” w kategorii Osobowość Roku (2017)[10]

Twórczość:

• kompozycja rzeźbiarska przy radiostacji gliwickiej[10]

• fontanna <em>Żywy obraz</em> na dziedzińcu Willi Caro w Gliwicach[10]

• pomnik <em>Ofiarom wojen i totalitaryzmów</em> w gliwickim Parku Chopina[10]

• kompozycja rzeźbiarska (tablica[12]) <em>TORA</em> na miejscu synagogi w Gliwicach[10]

• ołtarz <em>Krzew</em> w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach we współpracy z Witoldem Cęckiewiczem (2002)[10]

• pomnik (popiersie) Gabriela Narutowicza w Szwajcarii przy elektrowni wodnej Mühleberg[13] (2009)[10]

• rzeźba <em>Ku słońcu I</em> w Gliwicach (2010)[10]

• rzeźba <em>Ku słońcu II</em> w Gliwicach (2012)[10]

• statuetka dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych: Nagroda Solidarności (2014)[10]

• medal <em>Przeszłość–Przyszłość</em> dla Muzeum Monet i Medali w Kremnicy (2015)[10]

• tablica pamięci Wilhelma von Blandowskiego w Gliwicach (2015)[10]

• kompozycja przestrzenna pamięci Tadeusza Różewicza w Gliwicach (2015)[10]

• rzeźba z cyklu <em>Nasza Ojczyzna</em> dla Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie (2016)[10]

• statuetka dla laureatów Nagrody Żółtej Ciżemki (około 2017)[10]