Od kwietnia 1992 r. Bośnia i Hercegowina zalane są morzem krwi i ognia... Czy oaza pokoju zatonie? Tysiące przyjaciół Medjugorja - rozsianych po całym świecie - oczekują z zapartym tchem na faxy Siostry Emmanuel. Od pierwszego dnia trzyma nas ona w napięciu, opisując z realizmem i głębią otoczone przez koszmar wojny Medjugorje.
Pozostając tam, wraz z dwoma braćmi i jedną siostrą ze Wspólnoty Błogosławieństw, podzieliła niedolę tego ludu. W sercu nawałnicy, więź bliskiej zażyłości z młodymi ludźmi, widzącymi otwierające się niebo, jak również z całą wioską, pozwoliły jej odsłonić przed nami ukryte, sekretne, zaskakujące oblicze Medjugorja. Humor i wzruszenie przeplatają się w przejmujący sposób. Potrzeba było spojrzenia modlitwy oraz serca zespolonego z wioską, by oddać to, czego żaden dziennikarz patrzący z zewnątrz nie mógł nam przekazać. Obok koszmaru, piękno. Na dnia piekła, niebo schodzi ku ziemi. W obliczu absurdu, matczyna pedagogika Gospy, jaśniejsza niż kiedykolwiek. Wśród huku pocisków, odwaga ubogich. Jakże jej nam potrzeba, by nas wyrwać z głębokiej zapaści!