"AKT PIERWSZY
SCENA I
Wchodzą KSIĄŻĘ, ESCALUS, Panowie i Słudzy.
KSIĄŻĘ
Escalusie.
ESCALUS
Panie mój?
KSIĄŻĘ
Chcąc ci wykładać zasady rządzenia,
Wdałbym się tylko w błahe pustosłowie,
Gdyż wiem, że wiedza twoja w tym przedmiocie
Przekracza wszelkie granice pomocy,
Jakiej udzielić mógłbym. Trzeba tylko
Twą prawość złączyć z twymi zdolnościami
I niech działają. Odkąd sięga pamięć,
Nikt lepiej nie znał natury mieszkańców,
Zwyczajów miejskich i arkanów prawa.
Oto rozkazy; nie odstępuj od nich -
Wezwać Angela; niech przed nami stanie. -
Wychodzi Sługa.
Czy zdoła zostać naszym wizerunkiem?
Co sądzisz o tym, że go dusza nasza
Uznała godnym, aby nas zastąpił,
Gdy dojedziemy? Będzie obleczony
W lęk, jaki budzić musi nasze imię,
A także w miłość. Jego namiestnictwo
Będą zdobiły wszystkie atrybuty
Naszej potęgi. I cóż myślisz o tym?"