Książka Marii A. Czaplickiej Mój rok na Syberii, wydana po raz pierwszy w 1916 roku w Londynie. Dzięki opublikowaniu tej pracy po raz pierwszy w języku polskim muzeum nie tylko przywraca środowisku naukowemu książkę zasłużonej dla światowej antropologii badaczki, ale włącza się do aktualnego dyskursu naukowego. Zarówno ze względu naukowego, jak i kulturowego publikacja ta jest ogromnie ważna na ogólnopolskim rynku wydawniczym.
Mój rok na Syberii porusza najważniejszą problematykę związaną z tą krainą, opisuje trzy grupy mieszkańców: przedstawicieli plemion rdzennych, rosyjskich osiedleńców i zesłańców. Czaplicka w niezwykle zajmujący sposób daje wyczerpujący obraz syberyjskiej rzeczywistości na podstawie rozległej wiedzy i własnych badań, które prowadziła podczas ekspedycji w 1914 r.

Książka była szeroko komentowana w angielskiej prasie. W literackim dodatku do „Times’a” podkreślano że w książce prezentowane są cechy plemion syberyjskich, ich folklor, religia, zwyczaje i obyczaje, a także system sprawowania rządów i kolonizacja. „Yorkshire Post” porównywał My Siberian Year do relacji doktora Nansena z jego podróży od ujścia Jeniseju w górę rzeki, ale stwierdził, że książka Czaplickiej jest bardziej wyczerpująca i autorytatywna. „Manchester Guardian” pisał, że „Panna Czaplicka łączy w rzadko spotykany sposób wnikliwość i współczucie artysty z wiedzą i dokładnością uczonego”.

Mój rok na Syberii to niezwykle ciekawa i pasjonująca lektura, pełna opisów niecodziennych przygód mających miejsce w ekstremalnych warunkach klimatycznych. Przesiąknięta poczuciem humoru, w każdym miejscy zadziwia przenikliwością spojrzenia autorki.