Rzadka moneta z Judei Cesarza rzymskiego Trajana wybita w Tyberiadzie na przełomie I i II wieku.

Tyberiada została założona w latach 17-22 przez króla Heroda Antypasa, który uczynił z niej stolicę swojego królestwa w Galilei.

Większość jego mieszkańców stanowili Żydzi. Nazwa miasta Tiberias została nadana na cześć cesarza Tyberiusza. Istnieje legenda, że Tyberiada powstała na miejscu starej żydowskiej osady Rakat. Dyskusja nad pochodzeniem Tyberiady od miasta Rakkat znajduje się w Talmudzi. O Tyberiadzie wspomina także żydowski historyk Józef Flawiusz.

W okresie panowania rzymskiego miasto było nazywane Tyberiada (gr. Τιβεριάδα, Tiveriáda). Nowy Testament wspomina o mieście jako o Tyberiadzie położonej nad Jeziorem Tyberiadzkim, nad którym swoją działalność koncentrował Jezus Chrystus. W owym czasie miasto znajdowało się pod silnymi wpływami hellenistycznymi i wielu religijnych Żydów odmawiało zamieszkania w nim. Herod Antypas osiedlił w mieście wielu obcokrajowców i wybudował na wzgórzu swój pałac. Prestiż Tyberiady był tak wielki, że Morze Kinneret zaczęto nazywać Jeziorem Tyberiadzkim. Po śmierci Agryppy I w 44 kontrolę nad miastem przejął rzymski prokurator. W 61 Herod Agryppa II wcielił miasto do swojego królestwa. Podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66-73 Tyberiadę zajęły wojska żydowskie, które zburzyły pałac Heroda. W trakcie działań wojennych Rzymianie zrównali większość żydowskich miast z ziemią. Dzięki umiejętnej polityce Józefa Flawiusza, Tyberiada została oszczędzona, i po wojnie przyjęła licznych żydowskich uchodźców. Gdy po 135 wypędzono Żydów z Jerozolimy, Tyberiada i sąsiednie miasto Seforis stały się głównymi ośrodkami życia żydowskiego. W Tyberiadzie osiedlił się rabin Jochanan bar Nafcha, a w 150 przeniósł się tutaj Sanhedryn (najwyższa żydowska instytucja religijna i sądownicza). Na potrzeby rosnącej populacji żydowskiej w mieście powstało trzynaście synagog. Około 200 rabin Juda ha-Nasi przeprowadził ostateczną redakcję Miszny, a masoreci ustalili tekst Talmudu Jerozolimskiego

Trajan urodził się 18 września 53 roku n.e. w Italice w Hiszpanii, w starej kolonii rzymskiej, pod imionami Marek Ulpiusz Trajan (Marcus Ulpius Traianus). Trajan był cesarzem rzymskim w latach 98-117 n.e. Był jednym z tzw. pięciu dobrych cesarzy. Genialny reformator, dowódca wojskowy, dobry zarządca.

Za jego panowania Cesarstwo Rzymskie osiągnęło najwiekszy zasięg terytorialny. W tym czasie zmarł ostatni z Apostołów, świadek Ukrzyżowania, Święty Jan ewangelista.

Opis monety:

https://harvardartmuseums.org/collections/object/322692

WYPRZEDAŻ PRYWATNEJ KOLEKCJI