przedam kokony murarki ogrodowej, nadwyżkę własnej hodowli.
Ręcznie wyjęte z rurek trzcinowych, niemoczone.
Warto kupić je zimą i przechować do wczesnej wiosny(przełom marca i kwietnia) w nieogrzewanym pomieszczeniu lub lodówce.
Murarka ogrodowa jest świetnym zapylaczem i zaczyna obloty wczesną wiosną .
Pszczoły murarki nie są agresywne, można je z powodzeniem wystawiać w bliskiej odległości od domu.

Ogólnie o Murarce

Murarka ogrodowa (Osmia rufa) to samotnie żyjąca pszczoła, o jednorocznym cyklu życiowym. Samice przeciętnie osiągają 10-12 mm długości, samce są mniejsze, posiadają charakterystyczne białe włoski na głowie, żyją 3 tygodnie i mają 8-10 mm długości.

Murarka wygryza się na przełomie marca i kwietnia oblatując kwiaty do końca czerwca, ale najaktywniejsza jest przez kwiecień i maj, dlatego nadaje się najlepiej do zapylania drzew i krzewów owocowych, np. jabłoń, czereśnia, wiśnia, śliwy, porzeczki, aronia, jak i truskawki.

Aby zebrać pokarm dla 1 jaja samica potrzebuje odwiedzić 1200 kwiatów, w całym swoim życiu może złożyć 5-15 jaj. Pierwsze wylatują samce, a po około 2 tygodniach zaczynają się wygryzać samice. Po złożeniu jaj samica ginie, a w gniazdach wylęgają się larwy, które odżywiają się zgromadzonym pyłkiem. Od września już przepoczwarzone w dorosłe pszczoły hibernują do wiosny.

Hodowla

Aby stworzyć warunki dla Murarki potrzebne:

• osłonięte od deszczu miejsce, np. domek dla owadów, lub zadaszenie, odpowiednio przewiewne, aby nie miały sauny w lecie,

• rurki o średnicy wewnętrznej 5-11 mm (najpopularniejsza średnica wewnętrzna to 8 mm) np. z trzciny, rdestowca, formatki z drewna, rurki papierowe. W rurkach o średnicy mniejszej niż 8 mm wylęgnie się więcej samców, a w rurkach o większej średnicy będzie więcej samic, które biorą aktywny udział w zapylaniu. Zalecana długość rurek to ok. 20 cm, ale mogą być w przedziale 10-30 cm.

• otwory wylotowe rurek powinny być skierowane w stronę południową, południowo-wschodnią lub południowo-zachodnią,

• rurek powinno być co najmniej tyle co wystawionych kokonów.

Przechowywanie, wystawianie kokonów

Kokony, lub rurki z kokonami przechowujemy na przykład w pudełku kartonowym w suchym pomieszczeniu, w którym panuje temperatura zbliżona do tej panującej w środowisku naturalnym, np. w szopie, garażu, stodole. Można również zostawić w domku dla owadów odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią.

Wystawiamy kokony na przełomie marca i kwietnia, lub gdy temperatura będzie osiągać co najmniej 15 stopni ciepła, jak przeważnie jest na początku kwietnia.

Wyjmowanie kokonów z rurek nie jest obowiązkowe, jednak pomaga w zmniejszeniu śmiertelności pszczół.