Opis
Niebieski Penti z obiektywem Meyerm - Optik Trioplan 30mm f - 3.5 . Penti był produkowany w Niemczech Wschodnich przez firmę Welta od końca lat 50. Był dostępny z białym, czerwonym, czarnym lub niebieskim korpusem. Aparat był rozwijany przez Waltera Henninga w firmie VEB Zeiss Icon od 1956 roku i wszedł do produkcji jako Welta Orix w kwietniu 1958 roku w fabryce VEB Welta Kamera Werke (przemianowanej na VEB Prüfgerätewerk Medingen w 1960 roku), ponieważ jej macierzysta firma VEB Zeiss Ikon nie miała wystarczających mocy produkcyjnych. Nazwa Orix została jednak szybko zmieniona na Penti - w ciągu około jednego roku, a produkcja w Welta trwała do końca 1961 roku. [2] W 1962 roku produkcja została przeniesiona do zakładu Obiekt 1 VEB Kamera- und Kinowerke Dresden (VEB KKWD, dawna fabryka Ica). Tam opracowano nową wersję Penti II z światłomierzem, produkowaną od początku lat 60. do 1977 roku przez fabrykę Obiekt 10 w Helfenbergu. Tam też produkowano prostszy wariant Penti II (bez dozowania), Penti I, ale zaprzestano produkcji przed 1966 rokiem. [4] W latach 1959–1977 wyprodukowano około 800 000 aparatów fotograficznych. Wraz z kamerą wytwórnia filmowa VEB Agfa Wolfen wznowiła produkcję przedwojennego filmu Agfa Karat, szybko ładującego się standardu filmu 35 mm, znacznie upraszczającego konserwację kamery. Agfa Karat używała dwóch równych nabojów, jednego załadowanego, drugiego pustego. System przesuwania filmu przesuwał film przez płaszczyznę obrazu z jednej kasety na drugą, obraz po obrazie. Od 1964 roku, kiedy to wschodnioniemiecka firma Agfa zmieniła nazwę z Agfa na Orwo, typ filmu został przemianowany na Orwo Penti (Orwo-Penti-Patrone) i nazwa ta była używana do końca lat 60., kiedy to na bazie kasety Penti opracowano nowy standard, Schnelladekassette (kaseta szybkiego ładowania).

Penti mógł być najlepszym aparatem kompaktowym dla późniejszego systemu ładowania filmów SL. Był to aparat z wizjerem z kompletnym zestawem ręcznych elementów sterujących, wszystkie w pierścieniach wokół obiektywu: jeden dla odległości, jeden dla przysłony i jeden dla czasu otwarcia migawki. Mógł wykonać 24 ekspozycje 18×24 mm na jednym pasku filmu 35 mm. Był obiektyw 1:3.5/30, Meyer Domiplan lub Meyer Trioplan i migawka z synchronizacją błysku (synchronizacja oryginalnego wariantu Orix/Penti została dostosowana tylko do lamp błyskowych!).

Najbardziej niezwykłą cechą Penti był przycisk długiego wyprzedzenia filmu. Po wsunięciu do aparatu film był przesuwany do następnej klatki. Po naświetleniu przycisk pojawił się ponownie w pełnej długości, dzięki czemu zapomnienie o przesunięciu filmu nigdy nie było problemem w tym aparacie. Podobną cechę miała Vitessa Voigtländera.

UŻYWANY / SPRAWNY W BARDZO ŁADNYM STANIE JAK NA FOTOGRAFII WRAZ Z ORGINALNYM SKÓRZANYM FUTERAŁEM Z LOGO ,, PENTI ,,