Witam. Mam do sprzedania książkę w języku niemieckim. Stan taki jak na zdjęciach. Z 1935 r. Wysyłam do paczkomatu lub pocztą.

Pozdrawiam

Jedynym celem tej książki jest wydanie na nowo, w możliwie najbardziej ograniczonej formie, dzieła Rembrandta, które ostatnio uległo znacznemu rozszerzeniu. Dlatego uwzględniam tylko te zdjęcia, których autentyczność wydaje mi się nie budzić żadnych wątpliwości. Nie oznacza to jednak, że wszystkie obrazy przypisywane niegdyś Rembrandtowi, ale nieuwzględnione w tej publikacji, są nieautentyczne. Uważam, że niektóre z nich są najprawdopodobniej autentyczne. Jednakże, ponieważ wśród znawców dzieła mistrza pojawiły się jakiekolwiek wątpliwości, pominąłem je, gdyż w tym wydaniu zamierzam przedstawić tylko to, co niepodważalne. Pod niektórymi z zaprezentowanych obrazów znajdują się podpisy wyjaśniające powody, dla których je uwzględniłem.

Żaden mistrz nie jest tak trudny do rozpoznania we wszystkich okresach swojej twórczości jak Rembrandt. Nikt nie wywarł tak głębokiego wpływu na jego licznych i w niektórych przypadkach utalentowanych studentów, jak on sam. Istnieją obrazy, które były wysoko cenione przez badaczy sztuki jako arcydzieła, dopóki nie okazało się, że ich autorami są tacy studenci jak Bol, van der Pluijm, Flinck, Abraham van Dijck i inni. W tym kontekście chciałbym przypomnieć portret Elisabeth Bas w Rijksmuseum w Amsterdamie, Modlącą się kobietę z Biblią (obecnie w kolekcji Frick w Nowym Jorku), obraz Tobiasza w Muzeum Berlińskim i wiele innych.

Dokonałem ponownej oceny jak największej liczby obrazów reprodukowanych w dziełach Bodego, w tomach „Classics of Art” Valentinera oraz w jego „Rembrandt Paintings in America”, a także, o ile było to możliwe, wczesnych obrazów mistrza opublikowanych przez Baucha. Moje wyniki można znaleźć w tej książce. Jak każde dzieło ludzkie, także i to może być tylko niedoskonałe. Jest to jednak poważna próba uporządkowania „dzieł” Rembrandta, zebranych przez różnych autorów, i oddzielenia zawartych w nich prac od dzieł jego uczniów i następców.

Panie Doktorze Jestem bardzo wdzięczny H. Schneiderowi z Hagi za jego niestrudzoną pomoc, zwłaszcza w zdobyciu zdjęć. Podziękowania należą się również panu Ludwigowi Goldscheiderowi i wydawcy, którzy nie szczędzili wydatków ani wysiłków, aby zdobyć nowe nagrania.

Na końcu książki znajdują się krótkie, objaśniające notatki do niektórych obrazów, za które odpowiada dr. H. Gerson uprzejmie zebrał dokumenty. Ale w zasadzie zdjęcia powinny mówić same za siebie i mam nadzieję, że uda im się przybliżyć wielkiego mistrza szerszej publiczności. Lepsze poznanie go stało się głównym zadaniem mojego życia.

A. Bredius