Pasieka Zamkowa jest przedsięwzięciem rodzinnym działającym od 1956 roku. Pasieka nastawiona jest na produkcję miodu i innych produktów pszczelich na potrzeby własne, przyjaciół, znajomych i wieloletnich klientów. Nasze motto to TRADYCJA-NATURA-ZDROWIE.

Oferowany pyłek jest zapakowany w woreczek strunowy, waga to 1000g netto, pochodzi ze zbiorów z 2023 roku

Jakość PREMIUM – pyłek ręcznie, dokładnie oczyszczony !!!

Gwarancja najwyższej jakości !

100 % naturalnego pyłku kwiatowego

Działamy pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

Czym jest pyłek pszczeli?

Pyłek pszczeli jest produktem, który powstaje z pyłku kwiatowego przynoszonego do ula przez robotnice pszczoły miodnej. Jako pokarm pszczół jest on głównym źródłem białka niezbędnym dla larw i młodych robotnic. Oprócz białek pyłek zawiera również tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy- praktycznie wszystkie składniki odżywcze, których potrzebuje ludzki organizm do prawidłowego funkcjonowania.

Jak jest zbierany i później przechowywany w ulu?

Pszczoły zbieraczki przynoszą pyłek do ula w koszyczkach (zagłębienia goleni tylnych nóg), formując go w tzw. obnóże, czyli grudki zwilżone odrobiną miodu lub nektaru. Barwa obnóża bywa różna , zależnie od gatunku rośliny, z jakiej pochodzi pyłek: żółta w różnych odcieniach, szarobiała, pomarańczowa, czerwonawa, zielonkawa, niebieska. Obnóże składa się przeważnie z jednego gatunku rośliny, tak że na podstawie jego barwy można zorientować się, z jakich roślin pochodzi. Taką uformowaną wcześniej grudkę pyłku, pszczoły zbieraczki składają do komórek plastra, a pszczoły nielotne pracujące w ulu zwilżają je miodem i ubijają. Zgromadzony w ten sposób zapas pokarmu pyłkowego, nazywany pierzgą, zostaje powleczony warstewką miodu i zasklepiony woskiem. W ten sposób chroniony jest przed dostępem powietrza. Jedna rodzina pszczela zużywa rocznie około 20 kg pierzgi.

W jaki sposób pozyskujemy pyłek?

Wykorzystujemy to, co przynoszą w swoich „koszyczkach” pszczoły. Zbieranie w takich ilościach pyłku przez ludzi byłoby niemożliwe, z resztą byłby on mniej wartościowy niż obnóże(czyli już uformowane przez pszczołę grudki). Wobec tego jedynym sposobem uzyskiwania większych ilości pyłku jest odbieranie przynoszonych przez pszczoły obnóży przy użyciu poławiaczy pyłku. Przy zbiorze pyłku zawsze zachowujemy ostrożność i umiar w eksploatowaniu rodzin pszczelich, aby ich nie osłabić. Pyłek uzyskany z obnóży rozsypuje się na gęstych sitkach i suszy, a następnie pakuje do woreczków strunowych lub słoików.

Zastosowanie pyłku.

Pyłki wczesnowiosenne z sadów i rzepaków mają bardzo dużą wartość odżywczą. Pyłek stosujemy jako środek wzmacniający odporność, we Francji np. w prawie każdej aptece można dostać drażetki z pyłkiem pszczelim, które traktowane są jako multiwitamina, a także w stanach niedowagi lub niedożywienia. Warto wiedzieć, że wykazuje on też działanie adaptogenne, co oznacza, że jego zażywanie podnosi odporność fizyczną, psychiczną i ogólną odporność.

Dawkowanie.

Można go spożywać na łyżeczce zagryzając miodem, albo zmieszać miód z pyłkiem proporcjach 1:1, co także wpływa na trwałość jego przechowywania. Najpopularniejszą metodą w kuracji pyłkowej jest zalanie 2 łyżeczek pyłku połową lub całą szklanką letniej, przegotowanej wody. Po kilku godzinach gotowy napój można już wypić. Kurację najlepiej zacząć wczesną wiosną, kiedy po zimie nasz organizm jest nieco wyjałowiony i brakuje mu witamin i mikroelementów zawartych w świeżych owocach i warzywach, by później kontynuować ją w okresie jesiennym, kiedy mamy do czynienia ze spadkiem odporności, a nasz układ odpornościowy musi radzić sobie z licznymi wirusami i bakteriami. Należy pamiętać, że osoby mające alergię wziewną powinny stosować pyłek pszczeli ze szczególną ostrożnością i skonsultować się wcześniej ze swoim lekarzem prowadzącym.

Szerzej na temat dobroczynnych właściwości pyłku, możecie przeczytać w poniższym artykule:

https://dziecisawazne.pl/niesamowite-wlasciwosci-pylku-pszczelego/

opracowano na podstawie: Produkty Pszczele i Przetwory Miodowe, M. Wojtacki, wydanie II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1973.

Przechowywanie : w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w zacienionym miejscu

Działamy pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.