Ukazał się tom piąty monografii Garnizonu Nowy Sącz autorstwa Jerzego Gizy. Nosi tytuł „Sądecki garnizon i jego żołnierze w latach 1933-1939". W dwóch woluminach, na summa summarum 1445 stronach, zawarta została swoista kronika wydarzeń w mieście nad Dunajcem i Kamienicą, które były udziałem 1 pułku strzelców podhalańskich, ale również Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz, Garnizonowej Izby Chorych, itp. Tom piąty, jak i poprzednie, oparty jest na schemacie zawierającym cykliczne rozdziały pod nazwą: zmiany kadrowe w Garnizonie Nowy Sącz i inne wydarzenia z nim związane, biogramy miejscowego korpusu oficerskiego i podoficerskiego, a także różnego typu zestawienia, zdjęcia, itp.

Tom piąty koncentruje się głównie na sprawach wojskowych, ale w szerokim kontekście społecznym, politycznym i kulturowym, bowiem wojsko wypełniało w latach II Rzeczypospolitej szereg ważnych funkcji, niezależnie od tej głównej. Stąd też liczne nawiązania do wydarzeń na skalę miasta, regionu (Sądecczyzna) i Polski, a także bogactwo przypisów, odsyłaczy, objaśnień personalnych i historycznych, przybliżeń postaci występujących w tekście zasadniczym, jak również różnego rodzaju odniesień literackich i przytaczanych (fragmentarycznie lub całościowo) utworów, mających związek (pośredni lub bezpośredni) z tekstem zasadniczym.

I jeszcze uwaga podsumowująca tę monumentalną monografię jednego z garnizonów Wojska Polskiego sprzed września 1939 r.

Niewiele przedwojennych garnizonów II RP ma swoje monografie (wszystkie o objętości jednego wolumenu), a Garnizon Nowy Sącz opisany jest w czterech tomach na ponad czterech tysiącach stron! Co prawda nie objętością mierzy się wartość dzieła, ale jednak daje to jakieś wyobrażenie dla osób interesujących się historią wojskowości, ale nie tylko…