Płyta nowa, w folii, nigdy nie otwierana.

Ostatnia płyta Siekiery, czyli Tomasza Adamskiego i towarzyszących mu muzyków. Lider kultowej Siekiery, a własciwie mówi się o dwóch Siekierach, "starej" - brutalnej punkowej maszynie zagłady i "nowej", czyli zimnej post punkowej, która w połowie lat 80-tych wydała Nową Aleksandrię. Po kilkudziesięciu latach Adamski dał się namówić na wydanie płyty z nowym materiałem, jeszcze nowszej niż "nowa" Siekiera z połowy lat 80-tych. Płyta wzbudziła kontrowersje, jak to zwykle bywa, kiedy oczekiwania sa jednoznaczne - część fanów czekała na jakies punkowe cięzary , większosc na kontynuację Nowej Aleksandrii. I ta płyta nią jest, choć niewielu po wydaniu jej w 2011 roku zgadzało się z tym twierdzeniem. Mimo to trzeba powiedzieć, ze to są świetne kawałki, po latach słucha się tej złowieszczej poezji końca o wiele lepiej - bez ciężaru oczekiwań. Myślę ze Tomasz Adamski znów miał rację i postawił na swoim, album należy do tych, które trzeba mieć i znać. Kupiłem niegdyś przez przypadek dwie "Ballady..." , jedna z nich jest wciąż zafoliowania i czeka na nowego właściciela.

Lista utworów

Na pewno • 5:15

Ludzie mówią • 4:31

Diabelski cień • 5:51

Przekwitło lato • 6:51

A gdyby • 4:56

Konie Kuzmana • 4:30

Poza czasem • 5:45

Droga na szczyt • 4:25

Po burzy • 1:59