Stanisław Jankowski (Cucułowce, dawny powiat Stryj 1876 – Przemyśl 1948) - malarz, pedagog, działacz społeczny. Ukończył szkołę ludową w Stryju i rozpoczął studia malarskie w Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, które przerwał po śmierci ojca. W 1899 objął posadę nauczyciela rysunków w Przemyślu, gdzie następnie prowadził ożywioną działalność organizacyjną i oświatową w „Sokole”, Towarzystwie Szkoły Ludowej, Towarzystwie Przyjaciół Nauk. Był członkiem komisji konserwatorskiej przy Muzeum Ziemi Przemyskiej. Od 1920 pracował jako inspektor szkolny w Janowie Lubelskim, inicjując budowę nowych szkół i domów ludowych, organizując kluby i świetlice wiejskie oraz amatorskie zespoły teatralne (sam też występował jako aktor). W latach 1930-1941 mieszkał w Chyrowie, gdzie prowadził także badania folklorystyczne. Pisywał do prasy przemyskiej nowele, artykuły i recenzje; publikował też artykuły w założonym przez siebie piśmie dla nauczycieli szkół powszechnych w Przemyślu pn. „Nauczyciel Polski”. W 1941 powrócił do Przemyśla; tam uczył w szkole zawodowej i prowadził tajne nauczanie. Wystawiał w Przemyślu w 1909 (wystawa urządzona przez Koło Tow. Szkoły Ludowej), we Lwowie w 1913 (<em>Scena batalistyczna</em>), 1914 (<em>Chata</em>) i 1929 (<em>Widoki z Kossowa</em> oraz <em>Martwe natury</em>), a po 1930 miał także indywidualne wystawy prac w Chyrowie i we Lwowie.