Miniaturowy wazon Scavo Seguso Vetri D’Arte, Murano, Włochy, lata 70-te XX wieku

<p class="MsoNormal">Jest to szkło imitujące efekt długiego przebywania pod ziemią, charakterystyczny dla przedmiotów szklanych znalezionych podczas wykopalisk archeologicznych: antyczne szkło nabiera zakurzonej patyny od minerałów przesączających się przez wody gruntowe i trawiących powierzchnię.<p class="MsoNormal">Podczas produkcji mieszanina kilku proszków - głównie węglanów, azotanów i krzemionki - jest rozpraszana na powierzchni przedmiotu w temperaturze około 800 stopni Celsjusza. Mieszanka ta przylega nieodwracalnie i daje specjalny efekt nieprzezroczystości i zabarwienia. Aby poprawić przyczepność, element jest ponownie podgrzewany, aby patyna była trwała.<p class="MsoNormal">Mieszanka proszkowa zawiera topliwe składniki (węglany lub azotany), które rozkładają się pod wpływem ciepła i działają jako spoiwa, obojętne środki opakerowe (talk, krzemionka itp.), a czasami jako środki barwiące. Technika ta została wprowadzona na początku lat 50. przez Alfredo Barbiniego i Cenedese, którzy potrafili wykorzystać jej najlepszy efekt, stosując ją w wazach i rzeźbach wzorowanych na archaicznych liniach.<p class="MsoNormal">Później odniósł niezwykły sukces i był szeroko stosowany przez firmę Seguso Vetri d'Arte w latach 70. oraz w serii przedmiotów zaprojektowanych przez Giovanniego Patriniego. Niedawno technika ta została wykorzystana przez Bisazza.

Wazonik w stanie idealnym.

Zapraszam też do zapoznania się z pozostałymi moimi ofertami.