Witam,

mam do zaoferowania piękny, szklany koszyczek z kolekcji "Rhapsody" zaprojektowany przez Frantiska Zemek w latach 60 tych dla Czechosłowackiej huty szkła w Mstisov. Koszyczek jest jednym z 7 elementów wchodzących w skład kolekcji. Stan idealny, bez uszczerbień i uszkodzeń. Wymiary: Długość: 20 cm Szerokość: 10 cm Wysokość: 16 cm Historia huty szkła Mstisov Okres od 1956 do 1964 roku można uznać za najważniejszy w historii huty pod względem wzornictwa szkła. Pracowali dla niej Franstisek Zemek, Hana Machovská, Vladimír Míka i dyrektor huty szkła Karel Zemek zostali projektami plemiennymi. Oprócz projektantów wewnętrznych w hucie pracowali również inni zewnętrzni artyści szkła, tacy jak Ludvika Smrčková, która w 1948 roku zrealizowała w Mstišovie kilka gęsto ukształtowanych wyrobów, czy Miloš Filip, który zaprojektował zespół Andrea. Pracowali tu także Jindřich i Jaroslav Beránek, którzy przenieśli się tu z huty w Škrdlovicach. Huta szkła w Mstišovie zatrudniała około stu pracowników. Miejsce pracy podzielono na trzy warsztaty metalurgiczne i jeden szlifiernia. Szkło hutnicze powstało poprzez formowanie na szklanym gwizdku z wolnej ręki bez użycia formy. Produkty zostały wykonane zarówno w jednym kolorze, jak i specjalnie warstwowe z kolorowym szkłem. Szklarze nakładali na szkło tzw. stożki rysunkowe lub rubiny. Aby osiągnąć najciekawsze efekty, stosowali różne techniki szklarskie, takie jak dmuchanie szpilką, technikę Sommerso (warstwowe szkło kolorowe od ciemniejszego do jaśniejszego) czy tworzenie w szkle bąbelków. W hucie w Mstiszowie produkcja koncentrowała się głównie na tworzeniu zestawów szklanych, czyli kolekcji, które zwykle składały się z siedmiu kształtów - wazon, miska, popielniczka, żardiniera, kosz, świecznik i stojak. Niektóre zestawy poprzedził pasjans, głównie wazon, który następnie rozwinął się w kolekcję. Podstawowy siedmioczłonowy asortyment był w niektórych przypadkach poszerzony o różne wysokości wazonów lub warianty kształtu koszy. Do niektórych kolekcji produkowano również warianty mini i zestawy toaletowe. Według dostępnych materiałów w ciągu niespełna dziesięciu lat w hucie w Mstiszowie wymodelowano dwadzieścia kolekcji. Tak jest w przypadku kolekcji Rhapsody, które w zasadzie stało się synonimem szkła Mstišov. Bardziej wymagające technicznie kolekcje, które wykorzystywały szkło nawet kilkakrotnie, były produkowane w mniejszych ilościach i przeznaczone głównie na rynek zachodni. Wiele zespołów zdobywało nagrody na wystawach (wczesne kształty kolekcji Rapsody czy wazon z kolekcji Oko ). Czasopisma skupiające się na kulturze mieszkaniowej i stylu życia, zwłaszcza magazyn Domov a jazykové mutace periodika Glasrevue , zajmowały się szkłem Mstišov . Najbardziej rozpowszechnionym asortymentem huty w Mstiszowie była kolekcja o nazwie handlowej Rhapsody / Rhapsody realizowana w latach 1957-1961. Cechą wyróżniającą tę serię jest połączenie czterech podstawowych kolorów – zielonego, niebieskiego, żółtego (bursztyn) i różowego (rosaline), które zostały nałożone na podstawowy kształt bezbarwnego szkła w postaci naklejek metalurgicznych w kształcie łzy lub ciągnionych. Rapsodia miała dwa etapy rozwoju – autorem jej pierwotnej morfologii był František Zemek, po jego odejściu z huty w 1959 r. rozwinął ją jego brat, dyrektor huty Karel Zemek (1909–1965). Jednak jego „innowacyjna Rapsodia ” była znacznie mniej precyzyjna, naklejki były solidniejsze i zamieniały się w znacznie zakrzywione kształty. František Zemek jest także autorem kolekcji o handlowej nazwie Harmonie oraz inne zestawy i indywidualności, z których niektóre zostały zaprezentowane i nagrodzone na Expo 58 w Brukseli. Oprócz masowego szkła hutniczego František Zemek zajmował się w Mstišovie autorskim szkłem szlifowanym. Choć Karel Zemek sam nie ukończył szkoły szklarskiej, po 1960 projektował inne autorskie zespoły o nazwach handlowych Hana , Opera , Riviéra i Olovo . Po odejściu Františka Zemka z huty w Mstiszowie mistrzem projektowania została Hana Machovská (* 1937), świeżo upieczona absolwentka Przemysłowej Szkoły Szkła w Železnym Brodzie. We wrześniu 1957 została umieszczona w hucie szkła w Mstišovie, gdzie pracowała jako projektantka szkła do 1961. W ciągu trzech lat pracy w hucie szkła Machovská zaprojektowała i zrealizowała trzy kolekcje szkła: zespół Pizzicato (1959), Romana (1960) i kolekcja Dagmar(1961). Wszystkie trzy zestawy zostały włączone do produkcji seryjnej i z powodzeniem sprzedawane przez Skloexport w Republice Czeskiej i za granicą. Po zaprzestaniu produkcji w Mstišovie z powodu górnictwa, w 1969 roku dla Moser Karlovy Vary wymodelowano dwie nowe kolekcje, ale zmiany polityczne wpłynęły na zajęcie kierowniczych pozycji w zakładzie i dalszą współpracę między hutą szkła a Machovską. Mimo niezaprzeczalnego talentu Machovská nie wróciła do szklarstwa. Realizowała artystycznie w promocji i wystawach dla różnych firm w Teplicach, gdzie również mieszka. Czwartym artystą szkła, który modelował w hucie w Mstišovie, był Vladimír Míka (* 1936), który wstąpił do huty w 1961 roku i jest autorem kolekcji Oko i Duha z 1964 roku. Huta szkła w Mstišovie nie była jedyną czeską hutą produkującą w Lata 60. gęsto ukształtowane szkło o organicznym charakterze. Podobne realizacje powstawały także w hutach szkła w Škrdlovicach, Chřibská, Nový Bor czy Železný Brod. Od 1964 roku do nazwanej huty szkła dołączyła huta Moser w Karlowych Warach, do której przeniesiono produkcję z huty Mstišov.