stojak w Drewno kominkowe

Drewno kominkowe liściaste

Drewno kominkowe i opałowe jest przeznaczone do spalania w urządzeniach grzewczych: kotłach c.o., kominkach, kozach, piecach kaflowych. Możesz go też użyć do grillowania lub rozpalenia ogniska. Korowane drewno wybranych gatunków (olcha, buk, jabłoń, śliwa, grusza) doskonale nadaje się do wędzenia wędlin. Szczególnie cenione jest drewno z drzew owocowych, które pozwalają uzyskać doskonały aromat i smak wędzonki. Doskonale sprawdzi się też w kominkach z otwartym paleniskiem. Do spalania w urządzeniach grzewczych można wykorzystać dowolny rodzaj drewna. Jednak zaleca się stosować gatunki liściaste, a unikać iglastych. Decydująca jest zawartość żywicy, której spalanie generuje duże ilości sadzy. Zanieczyszcza ona urządzenia grzewcze i przewody dymowe. Ponadto zwiększa ryzyko zwężenia światła przewodów spalinowych i samozapłonu tworzących sadzę substancji organicznych. Drewno kominkowe jest dostępne w różnych formach, w tym m.in. w gotowych do użycia szczapach lub pociętych na kilkudziesięciocentymetrowe kawałki pniach, przeznaczonych do samodzielnego rozłupania. Dobrym wyborem jest też rozdrobnione i sprasowane drewno w formie brykietów. Zapewniają one równomierne spalanie i stałą ilość wytwarzanego ciepła.

Właściwości drewna kominkowego

Najpopularniejsze jest drewno kominkowe pozyskiwane z takich gatunków jak dąb, buk, jesion, klon, sosna, brzoza i topola. Różnice pomiędzy nimi dotyczą wydajności energetycznej – kaloryczności oraz czasu spalania. Najwyżej ceniona jest grabina, która daje dużo ciepła, spala się spokojnie i długo. Podobne właściwości ma buk, który płonie bez trzasków i pryskających kawałków żaru. Dzięki temu stał się ulubionym drewnem posiadaczy kominków z otwartym paleniskiem. Wysoko cenionym opałem jest też dębina: ma jedną z najwyższych wartości kalorycznych i pozostawia zaledwie 3% popiołu. Dużą gęstością i w efekcie bardzo powolnym spalaniem wyróżnia się jesion. Z kolei brzoza ma doskonałą kaloryczność, daje mało dymu i popiołu, lecz spala się bardzo szybko, a niedosuszona strzela iskrami. Tania, lecz mało wartościowa jest topola – nadaje się tylko do rozpalania w kominku.

Drewno kominkowe – na co zwrócić uwagę?

Ważne jest, aby drewno kominkowe miało odpowiednią wilgotność, czyli nie więcej niż 15–20%. Najgorszym wyborem jest mokre drewno: traci energię na odparowywanie wody, mocno dymi i generuje duże ilości sadzy. Taki opał ma niską kaloryczność i zanieczyszcza instalację kominową. Nadmierną wilgotność można poznać po znacznym ciężarze i ciemniejszym kolorze drewna. Możesz wykonać prosty test: włóż polano do paleniska tak, aby móc obserwować poprzeczny przekrój drewna. Jeżeli zauważysz kropelki wody, które będą gotować się i odparowywać, to znak, że masz do czynienia z zawartością wody znacznie powyżej zalecanych wartości. Takie drewno należy odłożyć do sezonowania w zadaszonym pomieszczeniu.